W przypadku większości krajów europejskich Europejski Trybunał Sprawiedliwości w Luksemburgu może unieważnić prawo krajowe, jeżeli ma ono zastosowanie. Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu zezwala obywatelom państw członkowskich Rady Europy na wnoszenie do niego spraw dotyczących praw człowieka.
Kancelaria radców prawnych w UE
Niektóre kraje zezwalają najwyższym organom sądowniczym na unieważnianie przepisów, które uznają za niezgodne z konstytucją. Na przykład w sprawie Brown przeciwko Radzie Edukacji Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych unieważnił wiele statutów stanowych, które ustanowiły szkoły segregacyjne rasowo, uznając je za niezgodne z czternastą poprawką do konstytucji Stanów Zjednoczonych.
Teoretycznie konstytucja wiąże sądownictwo, podobnie jak wszystkie inne organy rządowe. W większości krajów sędziowie mogą jedynie interpretować konstytucję i wszystkie inne ustawy. Jednak w krajach common law, gdzie sprawy nie są konstytucyjne, sądownictwo może również tworzyć prawo według doktryny precedensu. Więcej o kancelarii radców prawnych na: Radca prawny, adwokat Białystok – Marek K. Wynimko.
Wielka Brytania, Finlandia i Nowa Zelandia podkreślają ideę suwerenności parlamentarnej, zgodnie z którą niewybrany w wyborach sądownictwo nie może obalić prawa uchwalonego przez demokratycznego ustawodawcę.
W państwach komunistycznych, takich jak Chiny, sądy są często postrzegane jako część władzy wykonawczej lub podporządkowane władzy ustawodawczej; instytucje rządowe i aktorzy wywierają w ten sposób różne formy wpływu na sądownictwo. W krajach muzułmańskich sądy często badają, czy prawo państwowe jest zgodne z szariatem: Najwyższy Trybunał Konstytucyjny Egiptu może unieważnić takie prawo, a w Iranie Rada Strażników zapewnia zgodność ustawodawstwa z “kryteriami islamu”.
Kancelaria radców prawnych poza UE
Wyróżniającymi się przykładami ustawodawców są Izby Parlamentu w Londynie, Kongres w Waszyngtonie, Bundestag w Berlinie, Duma w Moskwie, Parlamento Italiano w Rzymie i Assemblée nationale w Paryżu. Zgodnie z zasadą reprezentatywnego rządu, ludzie głosują na polityków, aby zrealizować swoje życzenia. Chociaż kraje takie jak Izrael, Grecja, Szwecja i Chiny są jednoizbowe, większość krajów jest dwuizbowa, co oznacza, że mają dwa oddzielnie wyznaczone domy ustawodawcze.
W “niższej izbie” politycy wybierani są w celu reprezentowania mniejszych okręgów wyborczych. Wyższa izba” jest zazwyczaj wybierana w celu reprezentowania stanów w systemie federalnym (jak w Australii, Niemczech lub Stanach Zjednoczonych) lub w innej konfiguracji głosowań w systemie jednolitym (jak we Francji). W Wielkiej Brytanii wyższa izba parlamentu jest wyznaczana przez rząd jako izba rewizyjna.
Jedna z krytycznych opinii na temat systemów dwuizbowych z dwiema izbami wybranymi w wyborach jest taka, że górna i dolna izba parlamentu mogą po prostu odzwierciedlać się nawzajem. Tradycyjne uzasadnienie dwuizbowości jest takie, że izba wyższa pełni rolę izby recenzyjnej. Może to zminimalizować arbitralność i niesprawiedliwość w działaniach rządu.
Aby uchwalić ustawę, większość członków władzy ustawodawczej musi głosować za przyjęciem projektu ustawy (proponowanej ustawy) w każdym domu jednorodzinnym. Zazwyczaj odbywa się kilka czytań i poprawek proponowanych przez różne frakcje polityczne.