

Jeśli w danym kraju obowiązuje zakorzeniona konstytucja, może być wymagana większość specjalna za zmianami konstytucji, co utrudnia wprowadzanie zmian w prawie. Procesem kieruje zazwyczaj rząd, który może być utworzony z posłów do parlamentu (np. Wielka Brytania lub Niemcy). Jednakże w systemie prezydenckim rząd składa się zazwyczaj z władzy wykonawczej i urzędników wyznaczonego przez nią gabinetu (np. Stany Zjednoczone lub Brazylia).
Prawo podatkowe i celne element wykonawczy
Władza wykonawcza w systemie prawnym służy jako centrum władzy politycznej państwa. W systemie parlamentarnym, podobnie jak w Wielkiej Brytanii, Włoszech, Niemczech, Indiach i Japonii, władzę wykonawczą określa się mianem gabinetu i składa się ona z członków władzy ustawodawczej. Władzą wykonawczą kieruje szef rządu, którego urząd sprawuje z zaufaniem władzy ustawodawczej. Ponieważ wybory powszechne powołują do władzy partie polityczne, przywódca partii może zmieniać się między wyborami. Więcej o prawie podatkowym i celnym w artykule: https://wynimko.pl/prawo-podatkowe-i-celne/.
Głowa państwa jest poza władzą wykonawczą i symbolicznie wydaje ustawy oraz reprezentuje naród. Przykładami mogą być prezydent Niemiec (mianowany przez członków federalnych i stanowych organów ustawodawczych), królowa Wielkiej Brytanii (urząd dziedziczny) oraz prezydent Austrii (wybierany w wyborach powszechnych). Innym ważnym modelem jest system prezydencki, który można znaleźć w Stanach Zjednoczonych i Brazylii.
W systemie prezydenckim władza wykonawcza pełni zarówno funkcję głowy państwa, jak i szefa rządu, i ma prawo do mianowania niewybieranego gabinetu. W systemie prezydenckim władza wykonawcza jest odrębna od władzy ustawodawczej, przed którą nie odpowiada. Chociaż rola władzy wykonawczej różni się w zależności od kraju, zwykle proponuje ona większość aktów prawnych i program rządowy.
Prawo podatkowe i celne element sprawdzający
W systemach prezydenckich władza wykonawcza często ma prawo weta wobec ustawodawstwa. Większość kierowników obu systemów odpowiada za stosunki zagraniczne, wojsko i policję oraz biurokrację. Ministrowie lub inni urzędnicy kierują urzędami publicznymi danego kraju, np. ministerstwem spraw zagranicznych lub ministerstwem obrony. Wybór innej władzy wykonawczej może zatem zrewolucjonizować podejście całego kraju do władzy.
Podczas gdy organizacje wojskowe istnieją tak długo, jak długo istnieje rząd, koncepcja stałych sił policyjnych jest koncepcją stosunkowo nowoczesną. Na przykład, średniowieczny system podróżowania po angielskich sądach karnych, czy też asymizy, używał pokazowych procesów i publicznych egzekucji do wpojenia społecznościom z obawy przed utrzymaniem kontroli.
Pierwszą nowoczesną policją były prawdopodobnie te w XVII wieku w Paryżu, na dworze Ludwika XIV, chociaż Prefektura Paryska Policji twierdzi, że byli to pierwsi na świecie umundurowani policjanci.
Max Weber argumentował, że państwo kontroluje monopol na legalne użycie siły. Wojsko i policja przeprowadzają egzekucję na wniosek rządu lub sądu. Termin “upadłe państwo” odnosi się do państw, które nie mogą wdrażać ani egzekwować polityki; ich policja i wojsko nie sprawują już kontroli nad bezpieczeństwem i porządkiem, a społeczeństwo przechodzi w anarchię, brak rządu.